قانون 70/20/10 (کارهای مهم انجام دهید یا اصلاً انجام ندهید)

Ip Man یک فیلم کونگ فو درباره معلم افسانه ای هنرهای رزمی به همین نام است. امتیاز آن از IMDb خیره کننده 8 از 10 است و در بین طرفداران این یک کلاسیک فرقه محسوب می شود.

این فیلم تقریباً دو ساعت طول می کشد ، اما اگر از آن بگذرید ، متوجه خواهید شد: درگیری زیادی وجود ندارد. این همان چیزی نیست که فیلم های کونگ فو مطرح می کنند؟ ظاهرا نه.

استاد را می بینید که چای می خورد ، به دوستانش کمک می کند و با زندگی روزمره دست و پنجه نرم می کند. خواهید دید که او در مورد سیاست ، جنگ و فلسفه موسیقی دارد. حتی خواهید دید که Ip Man با خانواده اش وقت می گذراند و با " مرد چوبی " ابزاری که اختراع کرده است ، آموزش می بیند .

چرا اگر اینطور که مشخص است فقط سه صحنه اصلی جنگ وجود دارد ، مردم اینقدر این فیلم را دوست دارند؟ آنها آن را دوست دارند زیرا هر مبارزه معنی خاصی دارد . این همان چیزی است که کونگ فو واقعاً در مورد آن است: یادگیری استفاده از ورزشهای رزمی در صورت اهمیت .

Ip Man کاملاً این ایده آل را نشان می دهد و به همین دلیل او شخصیتی قابل تحسین است. او فقط برای جنگیدن نمی جنگد. او می خواهد بین جامعه خود صلح برقرار کند. فقط اگر نبردها هدف بالاتری داشته باشند ، مشت هایش را می شکند.

در اولین مبارزه ، Ip Man باید از خانه خود در برابر یک متجاوز دفاع کند. در دوم ، او انتقام یکی از دوستان خود را برای ارسال پیام می گیرد. در سوم ، او نمونه ای از رهبر ژاپنی ها را اشغال می کند.

خانواده ، وفاداری و فرهنگ. این موضوعات مربوط به دعواهای Ip Man است و بسیار بزرگتر از خودش است. به همین دلیل باعث افتخار است که مبارزه او را تماشا کنید و وقتی این کار را می کنید برای او ریشه راحت است.

در فیلم بسیاری از آموزه ها در مورد ارزش ها ، در مورد مدنیت ، و در مورد فلسفه واقعی کونگ فو وجود دارد ، اما اصلی ترین آن ممکن است باشد:وقتی مهم نیست دعوا نکنید.”انرژی خود را بر روی بزرگترین موانع متمرکز کنید تا در صورت ظاهر شدن بر آنها غلبه کنید.

این قانون در جدول زمانی فیلم پنهان است که چگونه با الهام از یک استاد واقعی کونگ فو می توانید در زندگی روزمره خود این کار را انجام دهید. من حدس می زنم ما می توانیم آن را قانون 70/20/10 بنامیم. تصور کنید ، هر هفته ، برنامه شما به این شکل است:

70٪ از وقت شما استراحت می کند. شما 8 ساعت می خوابید و برای 9 ساعت دیگر هر روز ، به طور فعال استراحت می کنید. شما ایجاد می کنید. تو فکر می کنی. بیرون میری شما وقت خود را با دوستان و خانواده می گذرانید و فقط سعی می کنید از زندگی لذت ببرید.

20٪ از اوقات ، شما تمرین می کنید. این 5 ساعت دیگر در روز است. من می دانم ، درست است؟ اگر می دانید چگونه از آن استفاده کنید یک هفته طولانی است. شما تمرین می کنید خودت را تربیت می کنی. شما بازی خود را بالا می برید و از نظر ذهنی برای آنچه پیش رو دارید آماده می شوید.

10٪ از اوقات ، شما می جنگید. شما در مسابقات شرکت می کنید. شما ماراتن را اجرا می کنید. شما برای اتمام پروژه 8 ساعت پشت میز خود می نشینید. هر کاری که طول بکشد ، شما تمام جهنم را بالا می برید و از هر مهارتی برای موفقیت استفاده می کنید - و این کار را به مدت دو روز 8 ساعته در هفته انجام می دهید.

این نمایش دقیقی از نحوه گذراندن وقت خود توسط Ip Man است. این نیز برعکس کاری است که بیشتر ما هر روز انجام می دهیم: ما استراحت را فدای آموزش و جنگ بیشتر می کنیم. اغلب ، این یک اشتباه است.

عکس کار مهم مشغله کاری نیست - استراحت است.

وقتی تمام استراحت خود را با شغل مشغول می کنید ، دیگر انرژی برای انجام امور مهم ندارید. این امر در مورد خرد اعمال می شود - یک مشاور بیش از حد در هنگام ارائه به مشتری اشتباه مهلکی مرتکب می شود - و همچنین ماکرو: اگر تادوها اضافه نشوند ، به سرعت یک یا دو سال هدر خواهید داد.

"این بسیار آسان است به صرف یک دهه در حال فوق العاده شلوغ و تاکید هر روز، احساس شما در حال کار فوق العاده سخت، و ایجاد یک تن از جنبش - اما در حال حرکت رو به جلو نیست،" سام آلتمن می گوید در مصاحبه .

شما نمی خواهید رقیب سرخپوش باشید ، فقط به منظور تحریک هر استاد کونگ فو به یک شهر جدید سفر می کنید. شما بدون دلیل می جنگید ، زیرا جنگ هیچ هدف ذاتی ندارد.

وقتی ما فقط برای ایجاد حرکت مثمرثمر هستیم ، ما نیز در حال مبارزه با آسیاب های بادی هستیم. ما هر کاری را یک چالش می دانیم و تصمیم می گیریم 100٪ از وقت خود را در حالت جنگ یا تمرین بگذرانیم.

ما تا آنجا که می توانیم انجام می دهیم ، اما ، ناگزیر ، به دیواری برخورد خواهیم کرد و خواهیم فهمید: ما احساس جهت و احساس آرامش را از دست داده ایم. ما با خشم و عصبانیت فرصت را دور زدیم ، دید تونلی پیدا کردیم و تصویر بزرگتر را از دست دادیم.

برای حفظ حس خوب تصویر کلان ، زمان و آرامش زیادی لازم است ، و این همان چیزی است که قانون 10/70/20 فراهم می کند: فضا برای پرورش "چرا زندگی". زندگی شما ، به طور دقیق.

در روزهای نادر ، لیست todo خود را زود تمام می کنم. وقتی این اتفاق می افتد ، احساس اشتغال می کنم. "بیا دیگه. مقاله دیگری بنویسید. ایمیل دیگری ارسال کنید. " کاهش اراده نیاز به اراده زیادی دارد. "نه! شما فقط مشغول کار هستید من استراحت گرانبهای خود را فدا نمی کنم. "

استراحت مهمترین قسمت روز استاد کونگ فو است.

موارد را نیز تمرین کنید. به هر حال ، شما هرگز نمی دانید چه زمانی دعوا در آستان شما ظاهر می شود. بنابراین ، شما همیشه باید آماده باشید.

هر زمان که چالش ظاهر می شود ، استاد به یاد می آورد که این یک چالش ضروری اما ناخواسته است. او برای محافظت از آنچه در خط است به سرعت با آن مقابله می کند ، اما برای لذت بردن از پیچ و تاب خودش از جنگ آن را بی نیاز نخواهد کرد.

فقط برای جنگیدن جنگ نکنید. یک فیلم اکشن بی روح نباشید. یک کلاسیک فرقه باشید. یک استاد کونگ فو واقعی باشید.

قانون 10/70/20 را تمرین کنید و به یاد داشته باشید که عکس مهم کار استراحت است. تا زمانی که این کار را انجام دهید ، همیشه می دانید کدام یک را انتخاب کنید.